Bericht 18

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Duo Reges: constructio interrete. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Praeteritis, inquit, gaudeo. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Sed quot homines, tot sententiae; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?

Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sed plane dicit quod intellegit. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Ut aliquid scire se gaudeant? Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Sedulo, inquam, faciam. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.

Quid adiuvas? Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Videsne, ut haec concinant? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.